In nep staat Kosovo heerst een meedogenloze terreur tegen het resterende Servische volk, waarvan de leiders de westerse mogendheden zijn onder leiding van de VS, Groot-Brittannië en Duitsland en de ‘nieuwe Albanese Führers’ de instrumenten zijn.Wat er in de gestolen Servische provincie gebeurt, is een pogrom tegen het Servische volk en zijn geschiedenis.Hier leven de overblijfselen van het Servische volk na de massamoorden, plunderingen en verdrijving van 240.000 mensen in getto’s. Zelfs daar zijn ze niet veilig: arrestaties, mishandeling, verwondingen, diefstal van eigendommen, het in gevaar brengen en ontheiligen van heilige plaatsen, diefstal van cultureel erfgoed zijn alledaagse gebeurtenissen.Op 17 en 18 maart 2004, vond een pogrom plaats tegen de Serviërs van Albanezen, waarbij zestien Serviërs werden gedood, honderden gewond raakten en meer dan duizend huizen, kerken en kloosters werden verwoest.De hele provincie Kosovo en Metochia is de laatste jaren van karakter veranderd en wordt langzaam een Sharia-staat.Jihad tegen Serviërs in enclaves, wapenhandel, drugssmokkel en prostitutie is het enige dat vandaag de dag domineert in nep staat Kosovo.De grote bezettingsmachten regeerden voor langere of kortere tijd over deze gebieden op de Balkan: het Ottomaanse Rijk, Oostenrijk-Hongarije, nazi-Duitsland en het fascistische Italië, de VS en de EU, oftewel de NAVO-landen.Sommige van deze grote mogendheden predikten openlijk de vernietiging van de Serviërs (nazi-Duitsland), terwijl anderen er min of meer heimelijk aan werkten en binnen Lemkins definitie van genocide bleven (Ottomaanse Rijk, Oostenrijk-Hongarije, fascistisch Italië, de VS en de EU). De Albanese politieke Führers voerden hun plannen uit…
In 1353 begonnen de Ottomanen onder sultan Murat I stukken van Europa in te lijven.In 1389 vond in Kosovo en Metochia(de echte naam van deze Servische provincie), een deel van het koninkrijk Servië, de Slag op het Merelveld plaats.Metochia betekent gemeenschappelijk kloosterland dat monniken in het middeleeuwse Servië cultiveerden.Er zijn 1.300 oude Servisch-orthodoxe kerken en kloosters in Kosovo en Metohija.Daarom hebben de Albanezen deze naam van de Servische provincie verwijderd om zichzelf te laten zien als de eigenaren van de Servische provincie Kosovo en Metochia. Op 28 juni 1389 werd het christelijke leger op het Merelveld in Kosovo aangevoerd door de Servische prins Lazar Hrebeljanović tegen de wilde hordes van het enorme Turkse leger.In felle gevechten(slachtpartij van zestien dagen!) leden beide partijen zware verliezen en trokken de Ottomanen zich terug. Eigenlijk wonnen deze oorlog de Serviërs,niet de Turken, zoals leugenachtige linkse propaganda vertelt. Behalve de dood van de beide aanvoerders in de strijd, is het beslissende moment voor de analyse van de uitkomst van de Kosovo-oorlog de plotselinge en snelle terugtrekking van het Turkse leger naar Jedrene (Bulgarije).Dit gebeurde de volgende ochtend, nadat de strijd was geëindigd. Als we de militaire strategie interpreteren, is dit een heel duidelijk teken van een nederlaag. Het is in de geschiedenis van oorlogen nog nooit voorgekomen dat de winnaar van het slagveld wegliep,maar het Turkse leger vluchtte toen uit Kosovo en Metochia. Misschien wel het sterkste argument dat het Servische en christelijke leger in Kosovo hebben gewonnen, kan worden gezien in de oudste gegevens die afkomstig zijn van de deelnemers aan de strijd zelf. Het bewijs is ook een brief van de Bosnische koning Stefan Tvrtko I Kotromanić, op basis waarvan duidelijk wordt dat de Serviërs een overwinning behaalden op de Turken…
In Parijs werden de klokken van de Notre Dame geluid om deze overwinning van het christendom te vieren.De Turkse opmars naar West-Europa tot staan is gebracht.Het Turkse leger trok zich zonder meer terug van het slagveld naar de Turkse basis in Jedrene-Bulgarije. Daarom stuurde hij het nieuws van de overwinning onmiddellijk naar Trogir (Dalmatië – het huidige Kroatië) en Florence (Italië), vanwaar het zich naar andere delen van Europa verspreidde.Servië werd slechts 70 jaar na de strijd in Kosovo en Metochia bezet door de Ottomaanse Turken! Teon werd Servië geleid door Milica, de vrouw van prins Lazar.De Servische prins Lazar was geen staatsman die alleen aan zichzelf en zijn regering dacht. Hij was een moedige en vastberaden militaire leider die de toekomst van het land op de eerste plaats zette. Lazar wist dat het Turkse leger veel groter en sterker was dan het Servische leger. Maar toch waren trots en eer belangrijker voor hem dan het leven en de prins besloot dat zijn volk zich niet zonder slag of stoot zou overgeven. De prins koos voor dood en eer in plaats van moreel verval en leven in slavernij. Voor de Slag om Kosovo en Metochia zelf kwam prins Lazar verschillende keren in conflict met de Turken: de Slag bij Paraćin (1381-Servië) eindigde met een Turkse nederlaag, de Slag bij Pločnik in Toplica (1386-Servië), eindigde met een Turkse nederlaag, de Slag om Bileća (1388-Bosnië en Herzegovina) eindigde met een Turkse nederlaag. De nederlagen bij Pločnik, bij Paraćin en Bileća dwongen sultan Murat serieuze voorbereidingen te treffen voor de strijd met de Serviërs, die later op het Merelveld in Kosovo plaatsvond…
De Servische strijd in Kosovo en Metochia is de enige strijd in de geschiedenis, waarbij de leider van een land op het slagveld met wapens oorlog voerde tegen de agressors!Murat I stierf tijdens de slag. Niet op het slagveld, maar in zijn tent.De Serviër Miloš Obilić bereikte op de een of andere manier de tent van sultan Murat I, waar hij erin slaagde hem te vermoorden.“De geschiedenis is een hoop leugens waarover iedereen het eens is”, zei ooit Napoleon Bonaparte.In de tijd van de Servische keizer Dušan was er nog niet eens één procent van de Albanezen in Kosovo en Metochia. Het waren allemaal Serviërs. Dit blijkt uit historische documenten, internationale en Albanese wetenschappers. Pas tijdens de Osmaanse Turkse bezetting kwamen Albanezen, als kanonnenvoer voor de Turken en onder hun vlag, naar Kosovo en Metochia.De Turken voedden hen met haat om hen als strijders tegen de Serviërs te gebruiken. Zelfs vandaag de dag gedragen de Albanezen zich nog steeds zoals ze toen deden.Van Servisch-orthodox werd Kosovo en Metochia langzaam Albanees-islamitisch.Volgens een officieel document van het Ottomaanse Rijk uit 1455, waarvan het origineel zich in het historisch archief in Istanbul bevindt, waren er 480 nederzettingen met 12.985 huizen in de Servische provincie Kosovo en Metochia (de echte naam van de Servische provincie). De meeste huizen waren eigendom van orthodoxe Serviërs, 75 van Vlachen, 46 van Albanezen, 17 van Bulgaren, vijf van Grieken, terwijl elk één huis toebehoorde aan joden en katholieken. In het document, dat 480 pagina’s telt, staat geen enkele naam van een nederzetting, heuvel, rivier of berg met een Albanese naam…
In vijf eeuwen Turkse bezetting veranderde de situatie dramatisch. Uit een onderzoek uit 1871 van de Oostenrijkse kolonel Peter Kukulj voor intern gebruik van het Oostenrijks-Hongaarse leger blijkt dat Kosovo en Metohija 500.000 inwoners telde, waarvan: Serviërs – 318.000 (64%), Albanezen – 161.000 (32%), Roma en Circassians 10.000 (0,33%), Turken – 2.000. In de Tweede Wereldoorlog vluchtten ongeveer 300.000 Serviërs voor de Albanese terreur naar de rest van Servië. Na de oorlog verbood de communistische regering de meesten van hen terug te keren naar hun thuisland. Het proces om de Serviërs tot een absolute minderheid terug te brengen eindigde in 1999, na de agressie van de barbaren uit het NAVO-pact. In slechts enkele maanden tijd werden ruim 240.000 Serviërs uit Kosovo en Metochia uit dit gebied verdreven.De Slag om Kosovo eindigde niet op 28 juni 1389. Het duurt al eeuwen en er wordt nog steeds tegen gevochten.Deze Servische provincie werd ooit door de Ottomaanse Turken ingenomen, en later door de nazi’s.Maar,waar zijn ze nu?De nieuwe NAVO-bezetters zullen ook hetzelfde lot ondergaan! De westerse media hebben een zeer misdadige rol gespeeld door hun zeer partijdige berichtgeving, namelijk om altijd aan de Serviërs de rol van Zwarte Piet toe te schrijven en de misdaden van de andere bevolkingsgroepen te verzwijgen en zelfs bedrieglijk misdaden van anderen in de schoenen van de Serviërs te schuiven.De Navo en linkse criminele media logen over etnische zuiveringen over massamoorden en over massagraven in Kosovo en Metochia,waarvoor de Serviërs de schuld zouden zijn…
“We hebben graven gevonden, maar niet de grote massagraven waarvan sprake was”, zei Laurie Weisberg van het VN-commissariaat voor de vluchtelingen.Albanese KLA-terroristen in Kosovo en Metochia hebben tientallen Serviërs vermoord om hun organen te kunnen verkopen.De gevangengenomen Serviërs zouden in 1999 naar het aan Kosovo grenzende Albanië zijn gebracht en daar vermoord. Er was ook berichten van massagraven in Albanië.Carla del Ponte -voormalig hoofdaanklager van het Joegoslaviëtribunaal van de Verenigde Naties in Den Haag – publiceerde boek waarin staat dat ongeveer driehonderd Serviërs voor hun organen zijn vermoord.Volgens Del Ponte was het “Gele Huis” een klein appartementengebouw in Ripe, een dorp vlak bij de stad Burelj in het noorden van Albanië, waar organen van krijgsgevangenen werden verwijderd, waarna ze op zwarte markten over de hele wereld werden verkocht.Niemand was ooit verantwoordelijk gehouden voor misdaden tegen Serviërs in nep staat Kosovo!In plaats van naar de gevangenis te gaan, zijn verschillende voormalige Albanese terroristen van het KLA ondertussen doorgestoten tot de politieke top van nep staat Kosovo.Na het einde van de oorlog in 1999 bouwden de VS de militaire basis ‘Camp Bondsteel’(de grootste Amerikaanse basis in Europa-Camp Bondsteel) in de gestolen Servische provincie Kosovo en Metochia. Dat blijkt zowat de belangrijkste strategische doelstelling van de VS in hun oorlog tegen Servië!
In 1353 begonnen de Ottomanen onder sultan Murat I stukken van Europa in te lijven.In 1389 vond in Kosovo en Metochia(de echte naam van deze Servische provincie), een deel van het koninkrijk Servië, de Slag op het Merelveld plaats.Metochia betekent gemeenschappelijk kloosterland dat monniken in het middeleeuwse Servië cultiveerden.Er zijn 1.300 oude Servisch-orthodoxe kerken en kloosters in Kosovo en Metohija.Daarom hebben de Albanezen deze naam van de Servische provincie verwijderd om zichzelf te laten zien als de eigenaren van de Servische provincie Kosovo en Metochia. Op 28 juni 1389 werd het christelijke leger op het Merelveld in Kosovo aangevoerd door de Servische prins Lazar Hrebeljanović tegen de wilde hordes van het enorme Turkse leger.In felle gevechten(slachtpartij van zestien dagen!) leden beide partijen zware verliezen en trokken de Ottomanen zich terug. Eigenlijk wonnen deze oorlog de Serviërs,niet de Turken, zoals leugenachtige linkse propaganda vertelt. Behalve de dood van de beide aanvoerders in de strijd, is het beslissende moment voor de analyse van de uitkomst van de Kosovo-oorlog de plotselinge en snelle terugtrekking van het Turkse leger naar Jedrene (Bulgarije).Dit gebeurde de volgende ochtend, nadat de strijd was geëindigd. Als we de militaire strategie interpreteren, is dit een heel duidelijk teken van een nederlaag. Het is in de geschiedenis van oorlogen nog nooit voorgekomen dat de winnaar van het slagveld wegliep,maar het Turkse leger vluchtte toen uit Kosovo en Metochia. Misschien wel het sterkste argument dat het Servische en christelijke leger in Kosovo hebben gewonnen, kan worden gezien in de oudste gegevens die afkomstig zijn van de deelnemers aan de strijd zelf. Het bewijs is ook een brief van de Bosnische koning Stefan Tvrtko I Kotromanić, op basis waarvan duidelijk wordt dat de Serviërs een overwinning behaalden op de Turken…
In Parijs werden de klokken van de Notre Dame geluid om deze overwinning van het christendom te vieren.De Turkse opmars naar West-Europa tot staan is gebracht.Het Turkse leger trok zich zonder meer terug van het slagveld naar de Turkse basis in Jedrene-Bulgarije. Daarom stuurde hij het nieuws van de overwinning onmiddellijk naar Trogir (Dalmatië – het huidige Kroatië) en Florence (Italië), vanwaar het zich naar andere delen van Europa verspreidde.Servië werd slechts 70 jaar na de strijd in Kosovo en Metochia bezet door de Ottomaanse Turken! Teon werd Servië geleid door Milica, de vrouw van prins Lazar.De Servische prins Lazar was geen staatsman die alleen aan zichzelf en zijn regering dacht. Hij was een moedige en vastberaden militaire leider die de toekomst van het land op de eerste plaats zette. Lazar wist dat het Turkse leger veel groter en sterker was dan het Servische leger. Maar toch waren trots en eer belangrijker voor hem dan het leven en de prins besloot dat zijn volk zich niet zonder slag of stoot zou overgeven. De prins koos voor dood en eer in plaats van moreel verval en leven in slavernij. Voor de Slag om Kosovo en Metochia zelf kwam prins Lazar verschillende keren in conflict met de Turken: de Slag bij Paraćin (1381-Servië) eindigde met een Turkse nederlaag, de Slag bij Pločnik in Toplica (1386-Servië), eindigde met een Turkse nederlaag, de Slag om Bileća (1388-Bosnië en Herzegovina) eindigde met een Turkse nederlaag. De nederlagen bij Pločnik, bij Paraćin en Bileća dwongen sultan Murat serieuze voorbereidingen te treffen voor de strijd met de Serviërs, die later op het Merelveld in Kosovo plaatsvond…
De Servische strijd in Kosovo en Metochia is de enige strijd in de geschiedenis, waarbij de leider van een land op het slagveld met wapens oorlog voerde tegen de agressors!Murat I stierf tijdens de slag. Niet op het slagveld, maar in zijn tent.De Serviër Miloš Obilić bereikte op de een of andere manier de tent van sultan Murat I, waar hij erin slaagde hem te vermoorden.“De geschiedenis is een hoop leugens waarover iedereen het eens is”, zei ooit Napoleon Bonaparte.In de tijd van de Servische keizer Dušan was er nog niet eens één procent van de Albanezen in Kosovo en Metochia. Het waren allemaal Serviërs. Dit blijkt uit historische documenten, internationale en Albanese wetenschappers. Pas tijdens de Osmaanse Turkse bezetting kwamen Albanezen, als kanonnenvoer voor de Turken en onder hun vlag, naar Kosovo en Metochia.De Turken voedden hen met haat om hen als strijders tegen de Serviërs te gebruiken. Zelfs vandaag de dag gedragen de Albanezen zich nog steeds zoals ze toen deden.Van Servisch-orthodox werd Kosovo en Metochia langzaam Albanees-islamitisch.Volgens een officieel document van het Ottomaanse Rijk uit 1455, waarvan het origineel zich in het historisch archief in Istanbul bevindt, waren er 480 nederzettingen met 12.985 huizen in de Servische provincie Kosovo en Metochia (de echte naam van de Servische provincie). De meeste huizen waren eigendom van orthodoxe Serviërs, 75 van Vlachen, 46 van Albanezen, 17 van Bulgaren, vijf van Grieken, terwijl elk één huis toebehoorde aan joden en katholieken. In het document, dat 480 pagina’s telt, staat geen enkele naam van een nederzetting, heuvel, rivier of berg met een Albanese naam…
In vijf eeuwen Turkse bezetting veranderde de situatie dramatisch. Uit een onderzoek uit 1871 van de Oostenrijkse kolonel Peter Kukulj voor intern gebruik van het Oostenrijks-Hongaarse leger blijkt dat Kosovo en Metohija 500.000 inwoners telde, waarvan: Serviërs – 318.000 (64%), Albanezen – 161.000 (32%), Roma en Circassians 10.000 (0,33%), Turken – 2.000. In de Tweede Wereldoorlog vluchtten ongeveer 300.000 Serviërs voor de Albanese terreur naar de rest van Servië. Na de oorlog verbood de communistische regering de meesten van hen terug te keren naar hun thuisland. Het proces om de Serviërs tot een absolute minderheid terug te brengen eindigde in 1999, na de agressie van de barbaren uit het NAVO-pact. In slechts enkele maanden tijd werden ruim 240.000 Serviërs uit Kosovo en Metochia uit dit gebied verdreven.De Slag om Kosovo eindigde niet op 28 juni 1389. Het duurt al eeuwen en er wordt nog steeds tegen gevochten.Deze Servische provincie werd ooit door de Ottomaanse Turken ingenomen, en later door de nazi’s.Maar,waar zijn ze nu?De nieuwe NAVO-bezetters zullen ook hetzelfde lot ondergaan! De westerse media hebben een zeer misdadige rol gespeeld door hun zeer partijdige berichtgeving, namelijk om altijd aan de Serviërs de rol van Zwarte Piet toe te schrijven en de misdaden van de andere bevolkingsgroepen te verzwijgen en zelfs bedrieglijk misdaden van anderen in de schoenen van de Serviërs te schuiven.De Navo en linkse criminele media logen over etnische zuiveringen over massamoorden en over massagraven in Kosovo en Metochia,waarvoor de Serviërs de schuld zouden zijn…
“We hebben graven gevonden, maar niet de grote massagraven waarvan sprake was”, zei Laurie Weisberg van het VN-commissariaat voor de vluchtelingen.Albanese KLA-terroristen in Kosovo en Metochia hebben tientallen Serviërs vermoord om hun organen te kunnen verkopen.De gevangengenomen Serviërs zouden in 1999 naar het aan Kosovo grenzende Albanië zijn gebracht en daar vermoord. Er was ook berichten van massagraven in Albanië.Carla del Ponte -voormalig hoofdaanklager van het Joegoslaviëtribunaal van de Verenigde Naties in Den Haag – publiceerde boek waarin staat dat ongeveer driehonderd Serviërs voor hun organen zijn vermoord.Volgens Del Ponte was het “Gele Huis” een klein appartementengebouw in Ripe, een dorp vlak bij de stad Burelj in het noorden van Albanië, waar organen van krijgsgevangenen werden verwijderd, waarna ze op zwarte markten over de hele wereld werden verkocht.Niemand was ooit verantwoordelijk gehouden voor misdaden tegen Serviërs in nep staat Kosovo!In plaats van naar de gevangenis te gaan, zijn verschillende voormalige Albanese terroristen van het KLA ondertussen doorgestoten tot de politieke top van nep staat Kosovo.Na het einde van de oorlog in 1999 bouwden de VS de militaire basis ‘Camp Bondsteel’(de grootste Amerikaanse basis in Europa-Camp Bondsteel) in de gestolen Servische provincie Kosovo en Metochia. Dat blijkt zowat de belangrijkste strategische doelstelling van de VS in hun oorlog tegen Servië!
Het conflict duurt nog steeds voort, in de vorm van incidentele vernietigingen van Servische kerken, kloosters en begraafplaatsen in nep staat Kosovo.
Aanvallen op de overgebleven Serviërs in de getto's werden een dagelijkse gebeurtenis in nep staat Kosovo.
No comments:
Post a Comment