Thursday, 25 January 2024

Volgens onlangs vrijgegeven FBI-documenten vluchtte Hitler in 1945 naar Argentinië


Generaties historici en amateuronderzoekers hebben sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog geprobeerd om uit te vissen wat er juist gebeurd is met Adolf Hitler in april 1945.Hitler stierf niet op 30 april 1945 in Berlijn, maar hij kon op het laatste ogenblik ontsnappen uit de omsingelde stad en bereikte Zuid-Amerika, waar hij nog gedurende vele jaren met Eva Braun een zorgeloos bestaan kon leiden. In Zuid-Amerika leefden al decennia lang heel wat etnische Duitsers, waarvan de meerderheid reeds van in de jaren 20 en 30 nazigezind was.Tussen 1943 en 1945 openden bijvoorbeeld meer dan 200 Duitse bedrijven filialen in Argentinië.Honderden patenten werden getransfereerd en allerhande financiële constructies werden opgezet via Zwitserse bedrijven. Duitse banken zoals de Banco Aleman Transatlantico vormden een veilige haven voor nazifondsen in Zuid-Amerika. Op het einde van en zelfs na de Tweede Wereldoorlog was het voor Duitsers niet eens zo moeilijk om het hazenpad te kiezen. Tienduizenden konden ontsnappen naar Zuid-Amerika via de zogenaamde ‘rattenlinies’. Zelfs het Vaticaan zat mee in de organisatie daarvan.De meeste nazi-oorlogsmisdadigers kwamen in Argentinië terecht. President Juan Perón was een groot bewonderaar van Hitler en hij leverde alle mogelijke hulp aan leden van het naziregime. Maar ook in Paraguay, Uruguay, Colombia,Guatemala, Chili, Brazilië, Mexico, Ecuador en Bolivië vonden Duitse oorlogsmisdadigers een veilig onderkomen. Zelfs in een aantal Arabische landen verdwenen nazi‟s in de anonimiteit.Hitler had dus hulp van internationale inlichtingendiensten…

Er was een afspraak met de VS dat Hitler(een racistische massamoordenaar) zou weglopen en dat hij niet in handen van de Sovjet-Unie zou vallen.Dit geldt ook voor veel wetenschappers, militairen en spionnen die later deelnamen aan de strijd tegen het Sovjetregime.De VS wisten dus waar Hitler zich schuilhield.Amerikanen lieten hem met rust in ruil voor de Duitse wetenschappers en technologie die ze overgebracht hadden uit nazi-Duitsland.In de ‘Operatie Paperclip’ werden alles bij elkaar meer dan 1.600 wetenschappers en technici naar de Verenigde Staten verscheept. Over hun naziverleden werd de spons geveegd, ze kregen de nodige immigratiepapieren en mochten zelfs Amerikaanse staatsburgers worden. In ruil daarvoor gingen ze aan het werk voor het Pentagon en voor andere Amerikaanse openbare of prive-instellingen en bedrijven.SS-Hauptsturmführer Klaus Barbie, de ‘slachter van Lyon’, was verantwoordelijk voor de dood van 4.000 mensen, werkte in Duitsland van 1947 tot 1951 voor het Amerikaanse Counter Intelligence Corps (CIC).In 1951 kon hij dankzij het CIC emigreren naar Bolivië. Daar werkte hij verder voor de Amerikanen. Pas in 1983, toen hij niet meer van nut was, werd hij uitgeleverd aan Frankrijk.Dankzij zijn jarenlange diensten voor het CIC kon hij uit de handen van de Mossad blijven(deze zaak laat zien dat Israël om politieke redenen gedwongen werd nazi-oorlogsmisdadigers die onder de bescherming van de wereldelite stonden, niet te vervolgen).De VS gebruikte na de oorlog echter niet enkel nazi’s in Amerika. In juni 1946 werd in Duitsland de Gehlen Organization opgericht. Deze dienst werd samengesteld uit honderden voormalige nazi’s, waaronder meerdere massamordenaars.De naam verwijst naar de leider van deze groep: Generalmajor Reinhard Gehlen, het hoofd van de Duitse militaire inlichtingendienst aan het Oostfront tijdens de Tweede Wereldoorlog. Gedurende vele jaren was de Gehlen Organization de beste spionagedienst in Oost-Europa, uitsluitend ten dienste van de CIA.De nazileden van de groep konden na de oorlog hun werk gewoon verder zetten voor een nieuwe werkgever…

In 1956 werd Gehlen zelfs benoemd tot hoofd van de Federale inlichtingendienst van West-Duitsland.De Amerikanen hadden na de Tweede Wereldoorlog geen morele bezwaren om samen te werken met voormalige nazi’s en hen te beschermen tegen vervolging.De Amerikaanse machtselite had er geen belang bij om de ware aard van haar banden met het nazisme kenbaar te maken. De VS waren immers niet omwille van antifascistische en antinazisentimenten in de oorlog met Duitsland verwikkeld geraakt.De leveringen van oorlogsmaterieel aan Duitslands vijand Groot-Brittannië hadden de relatie tussen Washington en Berlijn wel verzuurd, maar Amerikaanse bedrijven bleven via hun filialen in Duitsland winstgevende zaken doen met Hitlers regime. De (uitgelokte) Japanse ‘verrassingsaanval’ op Pearl Harbor had Hitler er echter toe gebracht om aan de VS de oorlog te verklaren, wat de Amerikaanse machtselite niet gewild of verwacht had. Plots moesten nazi’s en andere fascisten gedemoniseerd worden als criminele monsters, met wie zakenlui, bankiers en andere leden van de trans-Atlantische elite nooit iets te maken hadden gehad. De denazificatie was dan ook eenvoudig: de schurken moesten voor de rechter worden gebracht en streng genoeg gestraft worden om toekomstige navolgers te vermijden. Maar daarbij mochten de belangen van de elite niet in het gedrang komen.Een aantal bijkomende Neurenbergprocessen organiseerden de Amerikanen voor de zekerheid alleen – de Amerikaanse procureur zelf sprak achteraf van ‘symbolische maatregelen’. Ze pakten er Duitse industriëlen en bankiers met naziconnecties met fluwelen handschoenen aan.In vele gevallen kwam het tot een vrijspraak…

“De Amerikanen vervolgden IG Farben wel, maar de kopstukken kwamen er vanaf met straffen die zelfs voor een kippendief licht zouden geweest zijn”, aldus de Amerikaanse openbare aanklager Josiah DuBois.Andere Duitse bedrijven die ijverig met de SS samenwerkten, zijn AEG, Siemens, Daimler Benz en BMW – ook vandaag nog de crème de la crème van de Duitse industrie.Van 1954 tot 1970 zou John J. McCloy, het hoofd van de Amerikaanse bezettingsautoriteiten in Duitsland, fungeren als administrateur van de Council on Foreign Relations, de denktank van de Rockefellers.In de jaren 1930 had McCloy als advocaat en bankier in dienst gestaan van oliebedrijven zoals Standard Oil en diens Duitse partner IG Farben. Nadat hij in 1952 zijn taak in Duitsland had volbracht, zorgden McCloys banden met Chase National Bank (vanaf 1955 bekend als Chase Manhattan) en Ford – firma’s die niet toevallig grote investeringen hadden lopen in Duitsland – ervoor dat hij opnieuw een ster aan het majestatische firmament van Amerika’s big business werd.In feite heeft de Duitse zakenwereld die Hitler ondersteunde en van het fascisme profiteerde, na de oorlog van Uncle Sam ‘de facto amnestie’ gekregen.Nuremberg was dus een showtrial.FBI-documenten(bron) bewijzen dat ze bewust waren van Hitler zijn aanwezigheid in Argentinië en dat ze hem hebben geholpen door het te verdoezelen.Volgens een CIA-document wist Hitler na de oorlog naar Zuid-Amerika te ontsnappen…

De CIA is in 1947 opgericht door de paperclip(‘Operatie Paperclip’ was een geheime operatie van de Verenigde Staten) Nazis.In West-Europa rekruteerde de CIA ook veel voormalige leden van Hitler’s Duitsland. Dat zien we terug in het gedrag van Konrad Adenauer. Deze anticommunistische West-Duitse; Kanselier liet toe dat veel ex-nazi’s in de jaren 50 weer topfuncties binnen de Bondsrepubliek Duitsland kregen.De FBI-documenten suggereren dat niet alleen Hitler en zijn vrouw Eva Braun een zelfmoord in scene hebben gezet, maar ook dat het beruchte paar geholpen werd door Allen Dulles(directeur van de CIA/1953–1961). Hij was de directeur van het OSS; Office of Strategic Services, oftewel de inlichtingendiensten van de Verenigde Staten.De Amerikaanse regering heeft in de jaren ‘50 een CIA-agent naar Colombia gestuurd om te onderzoeken of Adolf Hitler daar nog in leven was, zo blijkt uit vrijgegeven documenten. Een oud-SS’er die destijds in het Zuid-Amerikaanse land leefde, vertelde een informant dat hij geregeld met de gewezen ‘Führer’ sprak. Aan de memo werd zelfs een foto toegevoegd waarop de SS’er te zien is naast iemand de verdacht veel lijkt op Hitler.De CIA-bron, wiens codenaam Cimelody-3 was, beweerde dat de voormalige Führer nog leefde,die de schuilnaam Adolph Schuttlemayer gebruikte en dat een ex-SS-agent genaamd Phillip Citroen contact met hem had gehad in de stad Tunja.Daar werd hij ‘Führer’ genoemd en werd hij met de nazigroet bejegend, zo staat in de memo…

Citroen vertelde de informant dat hij een man zag die sterk op Hitler leek toen hij werkte in ‘Residencias Coloniales’, een wijk die veel nazi’s aantrok.“De nazi-vriend van CIMELODY-3 zei dat hij tijdens een feest in 1955 vol vertrouwen verklaarde dat hij bij Hitler logeerde, die erg goed was”, aldus het document.Het document, dat op de website van de CIA is verschenen, schaduwt ook de voormalige soldaat van de beruchte SS-divisie, die de Amerikaanse spionnen vertelde dat hij Hitler regelmatig ontmoette in Colombia.Uit de documenten blijkt dat Hitler, die 66 jaar oud zou zijn geweest, als werknemer van een rederij had gewerkt voordat hij naar Argentinië vluchtte.De kwaadaardige dictator vluchtte via Argentinië naar Paraguay voordat hij zich vestigde in een klein stadje in de staat Mato Grosso, Brazilië.Hitler zou de veronderstelde naam Adolf Leipzig hebben gebruikt en stond bij de 12.000 inwoners van Nossa Senhora do Livramento bekend als ‘de Oud-Duitser’.Minder dan een maand na het einde van de oorlog vertelde de Sovjetleider aan de naaste vertrouweling van voormalig president Franklin D. Roosevelt, Harry Hopkins, dat Hitler nog leefde.Zelfs de voormalige generaal en President Dwight D. Eisenhower schreef een brief naar Washington betreffende deze kwestie.Op een persconferentie op 9 juni 1945 zei maarschalk Zhukov, hoofd van het Sovjetleger en een van de eersten op het toneel in Berlijn, dat ze het lichaam van Hitler niet hadden geïdentificeerd en dat hij misschien was ontsnapt.Zelfs generaal Dwight D. Eisenhower, opperbevelhebber van de geallieerde strijdkrachten in West-Europa, vertelde op 7 oktober 1945 aan een Nederlandse krant dat er “reden was om aan te nemen” dat Hitler nog leefde…

Friedrich von Angelotty-Mackensen, SS-luitenant, verklaarde op 18 maart 1948 in Nürnberg dat hij Hitler op 29 april 1945 op het vliegveld nabij Tondern gezien had. De Führer gaf er volgens hem een toespraak voor een honderdtal aanwezigen en vertrok toen opnieuw aan boord van zijn vliegtuig. De vlucht bracht het gezelschap naar Travemünde, een kuststad in het noorden van Duitsland. Op 28 april 1945 om 03.00 uur landde een Duitse Junkers Ju 52 op de Hohenzollerndam, een brede laan in Berlijn. Volgens een document van de Britse geheime dienst werd dit toestel bestuurd door Peter Baumgart, een ervaren gevechtspiloot van de Luftwaffe. Baumgart verklaarde dit trouwens zelf op zijn proces in Warschau. Een aantal voorname passagiers kwam aan boord en het toestel steeg terug op. Van daar ging het naar een vliegveld nabij Tondern in Denemarken.Daar stapten Adolf Hitler, Eva Braun, haar zusters Ilse en Gretl, SSGruppenführer Hermann Fegelein(was de partner van Gretl Braun -de jongere zus van Eva en behoorde dus tot de familiekring van de Führer) en het echtpaar Rumohr uit het vliegtuig. Fegelein was de rechterhand van SS-chef Himmler en zijn verbindingsagent in de staf van Hitler.Op de Canarische eilanden,met hulp van fascistische generaal Franco,werd de reis verdergezet met een Uboot naar Argentinië.De Führer had drie Uboten ter beschikking om van Fuerteventura naar Zuid-Amerika te ontsnappen:de U-1235, U-880 en de U-518.Volgens CIA document,zijn Duitse onderzeeërs geland op de kust van Argentinië. Verschillende mensen zeggen dat in huidige Buenos Aires ze landingen zagen van Germalus 30(onderzeër) voor het einde van de Tweede Wereldoorlog.Dit rapport bevestigt dat rond 28 juni een onderzeeër opdook buiten het grondgebied van Anta Cruz Zaown of San Julian en twee ongeïdentificeerde personen aan boord had, een zeer hoge rang van Duitse legerofficier en de ander een nog belangrijke burger…

Een ander rapport verklaart dat Hitler ongeveer 20 juni in Argentinië is geland, dat zijn gezicht is gezien en dat Majoor Leon Bengo van het Argentijnse leger Hitler zou escorteren naar een geheime schuilplaats in het grondgebied van Chaco(Argentinië).Laten we ook de gebeurtenissen van het Duits-Argentijnse echtpaar Eichhorn niet vergeten.Alles speelde zich af in La Falda, in de Argentijnse provincie Córdoba. Het Eden hotel was het mooiste gebouw uit de wijde omgeving.Op het einde van de 19e eeuw kwamen de Duitsers in deze regio in groten getale toe.Maar ook de internationale jetset, presidenten en zelfs Albert Einstein kwamen in het Eden hotel logeren. In de jaren 30, beleefde dit hotel zijn hoogtepunt. De Duitsers organiseerden er grote feesten telkens de nazi’s in Duitsland een nieuw succes boekten. De eigenaars Walter en Ida Eichhorn behoorden tot de vroegste sympathisanten en sponsors van Adolf Hitler.In de jaren 20 stelde Ida Eichhorn zelfs haar volledige spaarrekening ter beschikking van de toekomstige Führer. De Eichhorns gingen regelmatig naar Duitsland op vakantie en werden dan meestal door Hitler persoonlijkontvangen.Reeds van in de jaren 20 hadden ze openlijk aan de toekomstige Führer hun gastvrijheid in Argentinië aangeboden.Mocht hij ooit een onderkomen zoeken,dan was hij bij hen meer dan welkom.Catalina Gomero werkte voor de Eichhorns in het Eden hotel.Ze vertelde in verschillende boeken en documentaires hoe ze in 1947 drie dagen lang Hitler bediende. Al het personeel was op de hoogte wie de bezoeker was,maar iedereen moest zwijgen. Anders zouden ze hun baan verliezen.Er bestaan ook foto’s van ontmoetingen tussen de Eichhorns en Adolf Hitler…

De standaard geschiedenisboeken vertellen ons dat Hitler en zijn oude metgezel, Eva Braun, tussen 14.00 en 15.00 uur(30 april 1945) zelfmoord pleegden.Ex-CIA-officier Bob Baer en voormalig onderzoeker van oorlogsmisdaden van de Verenigde Naties, John Cenich, beschrijven hun onderzoek op basis van 700 onlangs vrijgegeven documenten, interviews, historische en sonarkaarten, in een History Channel-serie genaamd ‘Hunting Hitler’.“Amerikaanse legerfunctionarissen in Duitsland hebben het lichaam van Hitler niet gelokaliseerd, noch is er enige betrouwbare bron dat Hitler dood is”, citeerde de Daily Express een van deze documenten.Een stukje schedel dat de zelfmoord van Adolf Hitler zou moeten bewijzen, is helemaal niet afkomstig van de Duitse dictator. Dat blijkt uit een nieuw Amerikaans onderzoek.Wetenschappers van de universiteit van Conneticut analyseerden DNA-materiaal van een schedelfragment met een kogelgat, waarvan altijd werd aangenomen dat het afkomstig was uit het lichaam van Adolf Hitler.Het DNA-onderzoek wees echter uit dat het stukje schedel toebehoorde aan een onbekende vrouw die waarschijnlijk tussen de 20 en 40 jaar oud was.“Het bot leek erg dun.Mannelijke bot is normaal gesproken dikker.Er zijn geen aanwijzingen dat Eva Braun zichzelf door het hoofd heeft geschoten, of dat iemand anders dat heeft gedaan. De schedel kan van iedereen zijn geweest. Er zijn veel mensen gedood in de buurt van de Berlijnse bunker”, zo verklaart hoofdonderzoeker Nick Bellantoni in de Britse krant The Guardian(hitler-suicide-skull-fragment).Hitler was slechts een marionet van de machtige elite, die na de Tweede Wereldoorlog de plannen voor het Vierde Rijk-die vandaag de dag de EU heet- onder leiding van de fascistische VS voortzette.



Uit de dagboeken van John F. Kennedy bleek dat hij dacht dat Hitler niet gestorven was in Berlijn. Dus toen JFK president van Amerika werd, wilde hij graag weten wat de CIA wist. Hij heeft een briefing gehad en zijn vermoedens werden bevestigd.



Hitler verbleef vele jaren in zijn huis  Estancia Inalco in Ville la Angostura- Argentinië, een stad een paar kilometer van Bariloche(een bekend broeinest van naoorlogse nazi’s in Argentinië).Eén deskundige, Abel Basti, een gepensioneerde Argentijnse krantenverslaggever  , heeft meerdere boeken geschreven over Hitlers leven in Zuid-Amerika. Basti leverde het bewijs van Hitlers naoorlogse bestaan ​​en vertelde veel verhalen over Hitlers ontmoetingen met de lokale bevolking.


Op de foto’s is Hitler te zien aan een eettafel met Walter en Ida Eichorn, eigenaren van het Eden Hotel in La Flada, Argentinië.

No comments:

Post a Comment